Tussentoets 2b (1:4:4:2 tegen 1:4:3:3)

1. Waarom is het lastig om met 1:4:4:2 ruit onder hoge druk van 1:4:3:3 uit te komen volgens Erwin van de Looi?

De twee centrale verdedigers worden in het centrum vastgezet door de spits en de aanvallende middenvelder van de tegenpartij. In de as kun je dus niet meteen een overtal maken. Vandaar dat de backs eerst nodig zijn.
Doordat de tegenstander contra doorstapt, zijn alle opties aan de kant van de bal afgedekt en is er druk op de bal. De bal zal dus eerst verplaatst moeten worden naar de andere kant om op te kunnen bouwen.
Deze situatie eindigt vaak met dat de tegenstander overal 1:1 gaat staan, waardoor er eigenlijk geen vrije speler meer is. Vandaar dat je in dit scenario het beste kunt kiezen voor een lange bal van achteruit. Je spitsen staan immers 1:1 tegen de centrale verdedigers van de tegenpartij.

In dit scenario volgen de centrale verdedigers vaak de spits die uitzakt tussen de linies, waardoor er grote ruimtes in de laatste lijn ontstaan.
Het zorgt ervoor dat zijn team zowel een overtal achterin als op het middenveld heeft, waardoor zijn spelprincipes vanzelf tot uiting komen.
De loopactie van de buitenste middenvelders naar binnen toe trekt de tegenstanders mee, waardoor er aan de zijkant alle ruimte ligt voor de backs.

De centrale middenvelders worden afgedekt. Kiezen zij niet goed positie, dan blokkeren zij de passlijnen naar onze ‘tienen’ tussen de linies.
Aangezien zij worden gedekt door een directe tegenstander, moeten zij wegbewegen van de bal om zo ruimte te maken voor andere spelers.
Doordat zij gedekt worden door een directe tegenstander, zijn ze vaak niet aanspeelbaar van achteruit. Vandaar dat zij zich zo moeten opstellen dat ze steeds als derde man bereikt kunnen worden.